BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Monday, December 28, 2009

明日がくるなら



MERRY XMASS EVERYBODY

Alam ko late na para sa xmass.
Pero buti na yun bumati kesa sa kalimutan diba?!
Malungkot nga ang xmass namin magpamilya kasi ako may work pa non 27 lang ang last day namin sa work.
Si papa rin sa 29 pa ang yasumi niya.
Nagluto na lang ako ng spaghetti kasi maaga naman ako nakauwi.

Pero syempre iba parin kung sama-sama kaming  icecelebrate ang xmass.
Unang xmass namin na hiwalay kami.
Basta ang mahalaga nagmamahalan kami,yun naman ang meaning ng xmass.
Sana masaya ang xmass niyo.

2009 Bonenkai



First time kong umattend sa bonenkai.
Parang xmass party ng mga japanesse.
Masaya at kala ko borinh kasi baguhan pa lang ako pero iba pala.
May games din at sobrang daming pagkain.
Hindi na nga namin naubos kaya inuwi na lang sa bahay.

Lahat kami nakainom kaya medyo hindi lang pala medyo sobrang ingay at gulo.
Pero minsan lang naman sa taon ang mag bonding ang mga kaofficemate kaya nilobos na namin.
Yun naka black down jacket siya yun kakaricho namin sa grupo namin.
Mabait at pacute heheheh sabi nila cute daw.
Kasi nagpapacute.

Matapos ang bonenkai nagpunta kami sa karaoke kasama ulit yun mga leader ng grupo namin.
Wala talaga sa plan ko na magpunta kaya lang sabi sakin kahit magpakita man lang ako okay na daw.
Pero naging driver nila ako kaya naiinis ako.
May lakad sana ako bibili sana ako ng gift sa mga inaanak ko kaya lang ang traffic kaya ginabi na ako,medyo nalasing pa ako kaya nakakatakot.

Pag kababako sa kanila sa karaokehan umuwi na lang ako dinahilan ko na lang ang anak ko na miss ko naman talaga.
Kaya iniwan ko sila bahala sila dun sama eh noh!!!

Saturday, December 19, 2009

Baby ang mommy



Hello ang haba ng panahon sa work kaya hindi ako makaupo sa harap ng computer.
Kung hindi 3 hours ang overtime ko 4 hours naman minsan.
Yun totoo ayaw ko na sa work ko.
Kaylangan ko lang tiisin para sa future ng family ko.

Hindi ko na pahahabain ang drama.
Latest picture namin ni yuina yan.
Ang tagal ng panahon noon last na magpicture kaming magkasama.
Kung dati everyday akong kumukuha ngayon medyo nabawasan na.
Ayaw rin kasi ni yuina ng camera kakainis nga.

Kapag nafeel ko na napapagod na ako sa work iniisip ko si yuina.
Nakakawala ng pagod at kinakaya ko.
Kahit na ikasunog ng balat ko.
Tama nga ang matatanda kapag once na nagkaanak ka malilimutan mo na nag sarili mong kaligayahan at uunahin mo na ang anak mo kesa sa sarili mo.
Kung gaanon mahirap na masarap maging magulang.



Saturday, December 12, 2009

春夏秋冬


Everything


君の声